AUTOINSTRUIT

AUTOINSTRUÍT, -Ă, autoinstruiți, -te, adj. Care s-a instruit ca autodidact. [Pr.: a-u-] – Auto¹– + instruit.AUTOINSTRUÍ, autoinstruiesc, vb. IV. Refl. A se instrui ca autodidact. [Pr.: a-u-] – Auto¹– + instrui.AUTOINSTRUÍ vb. IV. refl. A se instrui singur. [ auto¹– + instrui].AUTOINSTRUÍ vb. refl. a se instrui singur. ( auto¹

– + instrui)autoinstruí vb. (sil. a-u-to-in-) → instrui