ALEGAȚIUNE

ALEGAȚIUNE

ALEGAȚIUNE

ALEGAȚIÚNE s. f. v. alegație.
ALEGAȚIÚNE s.f. v. alegație.
ALEGAȚIÚNE s. f. v. alegație.
alegațiúne f. (lat. al-legátio, -ónis. V. legațiune). Acțiunea de a alega, aserțiune, pretext. – Și -áție.