AFERIM

AFERIM

AFERÍM interj. (Turcism înv.) Foarte bine, bravo! – Din tc. aferim.
AFERÍM interj. (Turcism înv.) Bine! bravo! perfect! admirabil! – Tc. aferim.
AFERÍM interj. v. bine, bravo, perfect.
aferím, interj. – Bravo, foarte bine! – Mr. aferim, megl. aferon. Tc. aferim, din per. āfarῑn (Roesler 588; Șeineanu, II, 9; Lokotsch 23); cf. alb. afërim, bg. aferim.
aferím interj.
aferim! interj. (turc. aferim, d. pers. aferin). Iron. Bravo, halal: aferim viteaz, viteazule!